Iedere dag voeren we gesprekken. Van een praatje met een toevallige reisgenoot in de trein tot een zakelijk kennismakingsgesprek met een nieuwe werkgever. Van een gesprek met je collega bij de koffieautomaat tot een woordenwisseling met je lief.

Meestal gaat dat probleemloos en denk je er niet over na. Maar er zijn gesprekken waar je het al warm van krijgt als je eraan denkt. Die je oefent en oefent in je hoofd, waar je torenhoog tegenop ziet en waar je zelfs slecht van slaapt. Normale reacties op die spanning zijn aanvallen, verdedigen of dichtklappen. 

Iemand zegt iets wat je lastig vindt om te horen. Iets dat objectief gezien niet veel om het lijf heeft, maar dat jou wel enorm raakt. Hoe reageer je? Of als je je na lang incasseren heilig voorneemt om er een volgende keer iets van te zeggen, maar als je dat doet spreek je je veel harder uit dan je bedoeling was. Hoe voorkom je dat? 

Yves van eerstehulpbijgesprekken.nl helpt je daarbij. Hij laat je ervaren hoe je wegblijft bij aanvallen, verdedigen of dichtklappen. Zonder dat je daar de ander voor nodig hebt.
Als je begrijpt welke behoeften bij jou én misschien bij de ander meespelen, kun je de spanning en het zwart-wit denken beter loslaten en komt daar nieuwsgierigheid en creativiteit voor in de plaats. En dan ben je klaar om een gesprek aan te gaan, maar dit keer vanuit een gelijkwaardige houding.

Van welk soort gesprekken weet jij, dat je het moeilijk vindt om gewoon ontspannen jezelf te zijn?  Bedenk van tevoren welke situatie ongemakkelijk is voor jou, want daarmee gaan we in tweetallen oefenen. Dat kan soms best een beetje confronterend zijn, maar door de confrontatie altijd te vermijden kan je niet groeien. We gaan uitproberen hoe we onszelf kunnen helpen!